Shoot it: Engagement pictures

Volgens mij is dit voor het eerst in de geschiedenis van Oh Just Shoot dat ik foto's deel die ik niet zelf gemaakt heb. Maar met een goede reden, want vandaag laat ik jullie mijn favorieten zien van onze verlovingsshoot die we in mei gedaan hebben.

Ik deel ze nu pas omdat de foto's die we gebruikt hebben voor de trouwkaart (die krijgt binnenkort een eigen blogpost!) hierbij staan, en we de uitnodiging nog wel een echte verrassing wilden houden. De uitnodigingen hebben we voor onze vakantie verstuurd, en dus kan ik nu eindelijk de foto's met jullie delen!

De foto's zijn gemaakt door Pasquale Langerak van Pas-see fotografie. Zij gaat ook onze bruiloft fotograferen, en we zijn zo blij dat we voor haar gekozen hebben.We hadden zo veel lol tijdens de shoot, ondanks dat het stiekem best een beetje koud was en ondanks de regen. En ik bedoel, kijk nou naar die foto's!








Nog 30 nachtjes slapen... :)

Around here...

...is het alweer augustus! Hoe in hemelsnaam?
...hebben we een heerlijke roadtrip door zuid Duitsland achter de rug. Het was onwijs fijn om even twee weekjes niet bezig te zijn met werk en bruiloft. We waren gewoon even Steef & Imre, die het fijn hebben samen en leuke dingen doen. Echt een aanrader om vrij kort voor je bruiloft er nog eventjes tussenuit te gaan samen.
...geniet ik er ook weer van om weer thuis te zijn. Weer lekker sporten en mijn salades eten, weer in mijn eigen bedje slapen, weer gewoon internet.
...lees ik eindelijk the Power of Now van Ekhart Tolle, een inspirerend boek dat al eeuwen op mijn lijstje staat. Maar eigenlijk wil ik gewoon Harry Potter and the Cursed Child nog een keer lezen. Wat was het heerlijk om weer even in die wereld te mogen duiken, en nog in de zomervakantie ook, net zoals vroeger!
...droom ik er nu dus van om naar de toneelvoorstelling van Harry Potter and the Cursed Child in Londen te gaan. Ooit...
...probeer ik de wandelflow die ik tijdens de vakantie opgebouwd heb, vast te houden. We liepen in Duitsland gemiddeld zo'n 14.000 stappen per dag, hier ben ik momenteel blij als ik boven de 8.000 stappen kom.
...heb ik mijn trouwoutfit zo goed als af! De jurk is al even binnen (over 1.5 week heb ik een afspraak bij de naaister en wordt 'ie helemaal op maat gemaakt. Hij is nu nog zo'n 20 cm te lang...), maar inmiddels zijn ook mijn make-up en haar bedacht, zijn mijn schoenen gekocht en is mijn ondergoed binnen. Nu nog kijken wat ik aan sieraden ga dragen, en dan ben ik klaar!
...kijken we weer eens wat anders dan Game of Thrones. We hebben de hele serie teruggekeken, en maandag eindelijk de seizoensfinale gekeken. Ik hou echt van die serie.
En nu... eigenlijk hebben we helemaal geen tijd om ook maar iets te kijken, maar af en toe lukt het om er een afleveringetje van Gilmore Girls tussen te proppen. For old times sake :)
...geniet ik van alle bruiloft voorpret van onze familie & vrienden. Het tofste was toen onze zelfgemaakte uitnodigingen aankwamen, maar ook de verhalen over hotel kamers die geboekt worden, kleding die gekocht wordt, en gewoon het enthousiasme waarmee mensen uitkijken naar onze grote dag. Het is echt heel leuk dat het nu zo echt wordt, dat we het écht met anderen kunnen delen.
...luister ik vooral heel veel naar podcasts. Tijdens het autorijden, tijdens het koken, tijdens het ophangen van de was, tijdens het wandelen. Het grote voordeel van amper internet hebben op vakantie: een aardige backlog hebben met nieuwe afleveringen! Favoriet op het moment zijn Harry Potter and the Sacred Text, Significant Other, en Elise Gets Crafty.
...train ik mijn ass eraf. Of nouja, eigenlijk eraan ;) Mijn trainer heeft me voor de laatste weken tot de bruiloft nog een behoorlijk heftig schema gegeven - and I'm loving it! Ik waggel als een eendje van de spierpijn, maar man, wat heb ik het ervoor over. En wat voel ik me er goed bij!
...kijk ik uit naar 23 september, natuurlijk. Maar stiekem ook een beetje naar 24 september en alles daarna... Hoe leuk ik het ook vind om onze bruiloft samen voor te bereiden, ik kijk ernaar uit om weer ruimte te hebben in mijn hoofd voor andere dingen. Ik kijk ernaar uit om niet meer een miljoen grote en kleine beslissingen te hoeven nemen, ik kijk er naar uit om niet meer overal achteraan te moeten omdat blijkbaar de hele wereld het verdomt om dingen gewoon meteen te regelen. Dus dat.
...heb ik na deze podcast aflevering stiekeme plannen voor een eigen #The100DayProject, maar wel pas voor na de bruiloft. Anders is een enkeltje richting overload.
...knutselen we all the things voor de bruiloft. We gaan voor een DIY wedding, en dat zullen we weten ook! Maar man, het wordt gaaf :)
...tellen we nu echt af. Nog 37 nachtjes slapen!

List: zero f*cks - the wedding edition

Ik las deze blog van Annemerel en - zoals dat wel vaker gaat in mijn hoofd - ik ging meteen mijn eigen lijstje maken. Momenteel gaat een behoorlijk groot deel van mijn week (en mijn gedachten..) naar het voorbereiden van onze bruiloft, en zo ook mijn lijstje.
Hieronder dus mijn Zero F*cks List - the wedding edition.

Ik geef zero f*cks om...

* alles wat begint met 'het is traditie om...'. I really don't care dat iedereen het zo doet (en gelukkig staat Imre er precies hetzelfde in), als het voor mij of Imre geen betekenis heeft, doen we het niet. Je zou je eens moeten verdiepen in de oorsprong van sommige tradities. Wist je bijvoorbeeld dat het aansnijden van de bruidstaart symbool staat voor het breken van het maagdenvlies? Dat je het even weet... #thanksbutnothanks

* alle lijstjes die dicteren hoe lang voor je bruiloft je wat gedaan moet hebben. Zo zou je eigenlijk al 8 maanden voor De Dag je trouwjurk uitgezocht moeten hebben. Ik ging 4 maanden van tevoren en ik had keuze genoeg. Maar, toegegeven, ik hoefde dan ook geen Vera Wang of Oscar de la Renta...
Natuurlijk is het slim om sommige dingen z.s.m. te regelen, zoals het boeken van je locatie als je een populaire trouw- of feestlocatie op het oog hebt. Maar ook 3 maanden van tevoren is er nog een hoop beschikbaar hoor.

* alle redenen waarom we jouw date, waarmee je pas net samen bent en die we nog nooit ontmoet hebben, ook als (dag)gast moeten uitnodigen. Er zijn tig redenen waarom we diegene wel zouden kunnen uitnodigen, klopt. Maar helaas, dat doen we niet. Ook niet 'omdat het hoort' (zie punt 1). We hebben lang (geloof me, echt heel lang) nagedacht en gepraat over wie op de gastenlijst komt, en deze is inmiddels finaal. Sorry. Wist je trouwens dat het volgens de trouwetiquette ontzettend not-done is om te vragen of je date ook mag komen? Een uitnodiging geldt voor een ieder die op de envelop genoemd staat, en anders heb je pech.

* het concept 'wie betaalt bepaalt'. We hebben zo veel horrorverhalen gehoord van bruidsparen die een deel van de bruiloft cadeau kregen van bijvoorbeeld hun ouders, waarbij die vervolgens met een enorme eisenlijst aan kwamen zetten en de dag uiteindelijk helemaal niet meer paste bij het bruidspaar. Natuurlijk willen we rekening houden met eventuele wensen, maar dat kun je toch ook gewoon vragen? Helemaal niet nodig om dat door middel van geld af te dwingen (gelukkig zijn onze ouders helemaal niet zo hoor, maar als het wel zo was geweest hadden ze de wind van voren gekregen. Geëmancipeerd als ik ben, bij vlagen).

* iedereen die het nodig vindt om te verkondigen: 'En nu de volgende stap: kinderen!'
Mijn moeder zette onlangs op Facebook iets in de trant van 'nog 2.5 maand tot Stephanie en Imre gaan trouwen'. Waarop een kennis reageerde met: "En dan het volgende traject OMA WORDEN, dat zou geweldig zijn!"
Er zijn zo veel niveaus waarop ik dit soort opmerkingen niet vind kunnen, hoe 'goedbedoeld' ook. En al helemaal op Facebook. Ik zal er hier geen tirade over gaan houden, maar deze opmerking heeft me echt een week dwarsgezeten. Gelukkig heeft mijn moeder wat beter door hoe de wereld werkt. Zij reageerde met: "Ik wacht het rustig af. Over dit stuk heb ik niks te vertellen!"
Gold star voor mijn mams!

Ok, over de meeste punten kan ik dus niet zeggen dat ik er zero f*cks om geef, want het zit me wel dwars. Als ik naar mijn lijstje kijk is er wel een rode draad in te zien: het is onze bruiloft (wat zeg ik, het is ons leven), en daar hebben alleen wij wat over te zeggen. Misschien had ik het mijn 'Ik probeer zero f*cks te geven om...' lijstje moeten noemen. Het is een proces...

P.S. ongerelateerde rustgevende zonsondergang op de foto, om mijn gemoed wat te kalmeren ;)

List: Summer bucket list


Momenteel bestaat mijn leven vooral uit werken, sporten, eten en het voorbereiden van de bruiloft. O, en slapen, als het even kan. Leuke dingen! Maar wel veel. Ik merk dat ik het lastig vind om soms even een stapje terug te doen, even iets te doen puur omdat het leuk is. Om mezelf een steuntje in de rug te geven heb ik hieronder mijn Summer Bucket List gemaakt, 10 dingen die ik leuk vind om te doen en die voor mij toch wel echt bij de zomer horen. Bonuspunten als ik ze allemaal samen met lieve mensen doe!

Mijn bucket list voor de zomer van 2016:

1- Een dagje naar het strand
2- Wandelen bij zonsondergang
3- Cocktails drinken bij een kampvuurtje
4- Een weekendje kamperen in Nederland
5- BBQ-en met lieve vrienden
6- Uiteten met mijn papa
7- Zelf limonade maken
8- Een dagje een (voor ons) nieuwe Nederlandse stad verkennen
9- Een dagje hiken
10- Picknicken aan het water

 Is het mijn missie om alles afgevinkt te hebben? Nee, niet per se. No pressure. Maar als dat wel het geval is, betekent het dat ik tijd gemaakt heb voor de leuke dingen in het leven. Win!

Life: compliments that matter

Complimentjes, het is zo makkelijk om ze te geven en toch doen we het veel te weinig.

Vandaag gaf mijn manager me een compliment voor mijn flexibiliteit, dat ik de taak die ik onlangs toebedeeld kreeg en waar ik niet helemaal blij mee was, toch positief benader en er het beste van probeer te maken. Twee uur later kreeg ik van een collega een compliment voor mijn 'professionele en inhoudelijke bijdrage' tijdens een onlangs afgerond project. Op schrift nog wel! (die gaat in mijn Project Life album!)

Beide complimenten verwachtte ik niet; het is toch niet meer dan normaal dat je probeert een nieuwe taak positief te benaderen, en iedereen zou dat project toch op deze manier hebben aangepakt? Het zette me aan het denken.
Hoe vaak geef ik een compliment? En dan niet alleen complimentjes van het type 'wat zie je er leuk uit, wat een leuk jurkje, mooie schoenen heb je aan', maar voornamelijk complimentjes die aangeven dat je waardeert wat de ander gedaan heeft. Complimenten die eigenlijk zeggen: dankjewel. Voor wie je bent, en wat je doet. Dit zijn de complimenten die je dag kunnen maken.

Ik zou Stephanie niet zijn als ik niet iets zou willen doen met dit inzicht... En dus ga ik de komende tijd proberen me hier wat bewuster van te zijn. KIES ik ervoor om het werk van mijn collega's op te merken en te benoemen. Want dat warme gevoel vanbinnen dat je krijgt als een ander jou laat weten dat je harde werk is opgemerkt, dat gevoel wil ik graag ook aan anderen cadeau doen. Een beetje positiviteit de wereld in helpen, het is zo'n kleine moeite en je bereikt er zo veel mee.
Back to Top