List: zero f*cks - the wedding edition

Ik las deze blog van Annemerel en - zoals dat wel vaker gaat in mijn hoofd - ik ging meteen mijn eigen lijstje maken. Momenteel gaat een behoorlijk groot deel van mijn week (en mijn gedachten..) naar het voorbereiden van onze bruiloft, en zo ook mijn lijstje.
Hieronder dus mijn Zero F*cks List - the wedding edition.

Ik geef zero f*cks om...

* alles wat begint met 'het is traditie om...'. I really don't care dat iedereen het zo doet (en gelukkig staat Imre er precies hetzelfde in), als het voor mij of Imre geen betekenis heeft, doen we het niet. Je zou je eens moeten verdiepen in de oorsprong van sommige tradities. Wist je bijvoorbeeld dat het aansnijden van de bruidstaart symbool staat voor het breken van het maagdenvlies? Dat je het even weet... #thanksbutnothanks

* alle lijstjes die dicteren hoe lang voor je bruiloft je wat gedaan moet hebben. Zo zou je eigenlijk al 8 maanden voor De Dag je trouwjurk uitgezocht moeten hebben. Ik ging 4 maanden van tevoren en ik had keuze genoeg. Maar, toegegeven, ik hoefde dan ook geen Vera Wang of Oscar de la Renta...
Natuurlijk is het slim om sommige dingen z.s.m. te regelen, zoals het boeken van je locatie als je een populaire trouw- of feestlocatie op het oog hebt. Maar ook 3 maanden van tevoren is er nog een hoop beschikbaar hoor.

* alle redenen waarom we jouw date, waarmee je pas net samen bent en die we nog nooit ontmoet hebben, ook als (dag)gast moeten uitnodigen. Er zijn tig redenen waarom we diegene wel zouden kunnen uitnodigen, klopt. Maar helaas, dat doen we niet. Ook niet 'omdat het hoort' (zie punt 1). We hebben lang (geloof me, echt heel lang) nagedacht en gepraat over wie op de gastenlijst komt, en deze is inmiddels finaal. Sorry. Wist je trouwens dat het volgens de trouwetiquette ontzettend not-done is om te vragen of je date ook mag komen? Een uitnodiging geldt voor een ieder die op de envelop genoemd staat, en anders heb je pech.

* het concept 'wie betaalt bepaalt'. We hebben zo veel horrorverhalen gehoord van bruidsparen die een deel van de bruiloft cadeau kregen van bijvoorbeeld hun ouders, waarbij die vervolgens met een enorme eisenlijst aan kwamen zetten en de dag uiteindelijk helemaal niet meer paste bij het bruidspaar. Natuurlijk willen we rekening houden met eventuele wensen, maar dat kun je toch ook gewoon vragen? Helemaal niet nodig om dat door middel van geld af te dwingen (gelukkig zijn onze ouders helemaal niet zo hoor, maar als het wel zo was geweest hadden ze de wind van voren gekregen. Geëmancipeerd als ik ben, bij vlagen).

* iedereen die het nodig vindt om te verkondigen: 'En nu de volgende stap: kinderen!'
Mijn moeder zette onlangs op Facebook iets in de trant van 'nog 2.5 maand tot Stephanie en Imre gaan trouwen'. Waarop een kennis reageerde met: "En dan het volgende traject OMA WORDEN, dat zou geweldig zijn!"
Er zijn zo veel niveaus waarop ik dit soort opmerkingen niet vind kunnen, hoe 'goedbedoeld' ook. En al helemaal op Facebook. Ik zal er hier geen tirade over gaan houden, maar deze opmerking heeft me echt een week dwarsgezeten. Gelukkig heeft mijn moeder wat beter door hoe de wereld werkt. Zij reageerde met: "Ik wacht het rustig af. Over dit stuk heb ik niks te vertellen!"
Gold star voor mijn mams!

Ok, over de meeste punten kan ik dus niet zeggen dat ik er zero f*cks om geef, want het zit me wel dwars. Als ik naar mijn lijstje kijk is er wel een rode draad in te zien: het is onze bruiloft (wat zeg ik, het is ons leven), en daar hebben alleen wij wat over te zeggen. Misschien had ik het mijn 'Ik probeer zero f*cks te geven om...' lijstje moeten noemen. Het is een proces...

P.S. ongerelateerde rustgevende zonsondergang op de foto, om mijn gemoed wat te kalmeren ;)