Die verrotte knieblessure, hoe gaat het daar nou eigenlijk mee? Goede vraag jongens, goede vraag.
Een korte (ahem) back story: Ik loop dus al sinds november met deze blessure. De week voor de Zevenheuvelenloop rende ik een rondje van 8km op een wat hoger tempo, en na die run zat er iets niet helemaal lekker in mijn knieholte - een beetje een zeurend pijntje. Het ging met rust niet over, dus ben ik nog snel even naar de fysio gegaan. Die meende dat het een overbelaste kuitspier was, geen probleem, ik mocht gewoon de 7HL rennen. Het zou alleen wat pijnlijk zijn.
Goed, ik liep die 15k, en dat ging heel aardig. Van de fysio mocht ik door blijven lopen, dus vrijwel heel december heb ik nog hardgelopen, al ging het steeds minder lekker. Geleidelijk verschoof de pijn van mijn knieholte naar de binnenkant van mijn knie, en ik kreeg steeds vaker tijdens het lopen het gevoel dat ik wat minder controle over mijn onderbeen had. NO bueno..
De fysio vond het ook niet goed klinken, en verwees me door naar een orthopeed, om een MRI scan te laten maken. De voorlopige diagnose: een geïrriteerde meniscus.
Om een lang verhaal kort te maken: op de scan was niets te zien, en aan de hand van mijn klachten meende de doc dat het inderdaad om mijn meniscus zou gaan maar dat het geen hele ernstige beschadiging zou zijn. Hij adviseerde me om nog even te wachten met hardlopen, maar wel met krachttraining mijn beenspieren sterker te maken. Na verloop van tijd zou ik dan het hardlopen ook weer op kunnen pakken. Hij meende dat het dan met 3 tot 6 maanden over zou kunnen zijn. Als dat niet het geval was, moest ik terugkomen.
Dus. Dit gesprek was eind januari, inmiddels zijn we bijna een halfjaar verder. Ik ben nu ruim 5 maanden zo'n 3 keer in de week in de gym te vinden, dus die krachttraining zit wel goed. Op aanraden van een goede vriend die fysio is, mocht ik weer met een 'minuutjesschema' beginnen met hardlopen, zodra ik voor langere tijd pijnvrij kon wandelen. Dat wandelen ging prima, dus zo'n 3 maanden geleden ben ik weer met Start to Run begonnen. Vanaf les één, ja. En het ging op zich heel goed!
De eerste paar lessen deed ik op de loopband in de gym, zodat ik direct kon stoppen als ik pijn kreeg. Op Mallorca ben ik weer buiten gaan rennen, en dat ging zo goed dat ik het nu afwissel. Inmiddels zit ik op les 15, dus ik ben ruim op de helft van het schema. Ik ben nog nooit zo trots geweest om weer 7 minuten achter elkaar te kunnen rennen.
Helaas was mijn meest recente trainingsschema in de gym er één met jumpsquats en jumping lunges - daar had mijn knie toch weer wat problemen mee. Stoppen met de spring versie van de oefeningen dus, en even niet meer hardlopen... Inmiddels zijn we twee weken van rust verder, en ga ik deze week weer proberen te rennen, al stap ik wel twee weekjes terug in het schema. Zucht.
Ik moet dus nog heel goed opletten dat ik mijn knie niet te explosief beweeg. Ook moet ik niet teveel laterale bewegingen maken, zoals je bijvoorbeeld doet als je in kleermakerszit gaat zitten. Ook side-planken gaat nog niet, dan komt er teveel zijwaartse druk te staan op mijn knie. I learned that the hard way... Maar ook deze bewegingen worden minder pijnlijk, en als het pijn doet is deze sneller weer over.
Dus, denk ik dat het eind juli over gaat zijn? Mwoah, we zullen zien. Misschien wil ik ook gewoon te snel te veel, en moet ik nog even wachten met hardlopen. Wat denken jullie?
Geen opmerkingen :
Een reactie posten